چگونه احساس خوشبختی کنیم؟

اغلب زوج‏هاى جوان حتى اگر در گذشته، بهترین دخترها و پسرها براى خانواده‏هایشان بودند، در زندگى مشترک با همسرشان، دچار اختلاف مى‏شوند. کسى نمى‏تواند ادعا کند که تا به حال با همسرش مشاجره نداشته و از همسرش نرنجیده است. بعضى‏ها به خاطر جر و بحث‏هایى که پیش مى‏آید، احساس مى‏کنند که ازدواجشان موفق نبوده است. با این حال، خود را ناگزیر به سازش با همسر مى‏دانند؛ اما اختلاف آنها، مثل آتش زیر خاکستر، باقى مى‏ماند. در این موارد، لازم است هر یک از زوجین فقط این سؤال را از خود بپرسند که «چقدر براى بهبود روابطمان زحمت کشیدیم»؟
اغلب ما در برابر این سؤال، ابروها را بالا انداخته، با چشمانى از حدقه بیرون زده و قیافه‏اى حق به جانب، مى‏گوییم : «خیلى».
حقیقت امر این است که ما زحمت‏هایمان را حساب شده نکشیدیم.
آیا تا به حال سعى کرده‏ایم که ریشه اختلافات را پیدا کنیم و مسائلى را که سد راه خوشبختى ماست، برطرف کنیم؟
آیا تا به حال خواسته‏هایمان را در کفه ترازوى ذهنمان گذاشته‏ایم تا ببینیم کدام ارزش را باید فداى ارزش دیگر کنیم؟
آیا تا به حال فکر کرده‏ایم که ما مى‏توانیم با کمى سعى و تلاش، زندگى مشترکمان را سرشار از شادى، عشق و محبت کنیم؟

 

نارضایتى‏هاى کوچک‏نارضایتى‏هاى کوچک را دست کم نگیریم؛ چون اغلب همین‏ها هستند که سد راه خوشبختى هستند؛ مثل بگو مگوها، نیش زدن‏ها، دخالت‏ها، ناسازگارى‏ها، ناکامى‏ها، غرورها و منت گذاشتن‏ها. اگر در برابر این مسائل کوچک از خود گذشت نشان دهید، راه‏هاى جدیدى براى دوست داشتن زندگى و همسرتان باز خواهد شد و به یک نیروى فزاینده مثبت، دست خواهید یافت. در این جا براى نمونه، چند راه را به شما یادآورى مى‏کنیم؛ سعى کنید راه‏هاى دیگر را خودتان کشف کنید.
منت نگذاریدمنظور کردن کارهایى که براى همسرتان انجام داده‏اید یا حتى گذشتى که به خاطر او کرده‏اید، براى هر یک از طرفین، همیشه وسوسه‏انگیز است. این وسوسه را بشناسید و آن را از خود دور کنید. این مسئله، یکى از مواردى است که جرقه اختلافات زوجین را فراهم مى‏کند. ما نباید توقع داشته باشیم که همسرمان به خاطر هر کارى که انجام مى‏دهیم، از ما قدردانى کند. اگر زوجین، توقع قدردانى داشته باشند، نتیجه آن، ناخرسندى و به رخ کشیدن کارهایى است که در طول روز انجام مى‏دهند و اگر یکى از زوجین این کار را انجام دهد، طرف مقابل نیز قطعاً تحریک شده، به دفاع از خود مى‏پردازد. ما نباید از این‏که براى خوشبختى‏مان کارى انجام داده‏ایم، ناراضى باشیم؛ از این‏که من بچه‏ها را به مدرسه رساندم؛ خانه را من تمیز کردم؛ خرید را من کردم؛ بچه‏ها را من حمام بردم و... . منظور کردن این کارها، به معنى نارضایتى ما از آنهاست و بى‏گذشت بودنمان را نشان مى‏دهد و در این صورت، چه بخواهیم و چه نخواهیم، همسرمان فکر مى‏کند که بر سر او منت مى‏گذاریم و مهم‏تر این‏که یادآورى این کارهاى به ظاهر سخت، آن هم به طور دائم باعث مى‏شود که نسبت به همسرمان، احساس خشم کنیم و کم کم عشق و محبت در زندگى کم‏رنگ مى‏شود و کنایه‏زدن‏ها شروع شود و هر روز بیشتر از روز قبل، نیروى خود را به خاطر این مسائل بى‏ارزش، از دست مى‏دهیم و عادت مى‏کنیم که هر روز، فهرست بلندبالایى را از کارهایى که انجام داده‏ایم، به رخ همسرمان بکشیم؛ کارهایى که وظیفه ماست و نشانه گذشت ماست.
در این مواقع، - هر گاه احساس کردید نسبت به همسرتان خشمگین هستید - وقتى که احساس کردید کار نادرستى انجام داده یا حتى کارى را که مى‏بایست انجام مى‏دادید، انجام نداده‏اید، لحظه‏اى صبر کنید و آن عشقى را که بینتان هست، به یاد بیاورید؛ لبخندى بر لب بیاورید و عصبانیت را به مرور زمان و با تمرین، از فهرست عادت‏هایتان حذف کنید. در این صورت، تأثیر آن را در همسرتان خواهید دید. این کار، گامى بزرگ در جهت بهبود روابط خواهد بود و هر روز، علاقه‏تان به زندگى مشترک و شریک زندگى‏تان، بیشتر خواهد شد.
توقع نداشته باشید همسرتان بى‏نقص باشدوقتى به همسرتان مى‏گویید «چرا این طور هستى»، یا «چرا خودت را عوض نمى‏کنى»، از او توقع دارید که چه جوابى به شما بدهد؟ خودتان را جاى او بگذارید؛ اگر کسى از شما این سؤال را بپرسد، چه جوابى مى‏دهید؟ اغلب ما فکر مى‏کنیم که عملکردمان درست است و شاید ذاتاً نمى‏توانیم خودمان را اصلاح کنیم. وقتى چنین سؤالى را از همسرتان مى‏کنید، او تصور مى‏کند که آن کسى نیست که شما مى‏خواستید و در انتخابتان اشتباه کردید و این مسئله‏اى نیست که از ذهن کسى بیرون برود و نباید توقع بهبود روابط را بعد از زدن چنین حرف‏هایى داشت. بعضى‏ها این سؤالات را از همسرشان نمى‏پرسند؛ بلکه اینها را به جاى این‏که از همسرشان بپرسند، از خودشان مى‏پرسند که این هم به مراتب بدتر است؛ زیرا در این صورت، خودمان فکر مى‏کنیم که اگر او شخص دیگرى بود، آن وقت من خوشبخت بودم و اوست که باید عوض شود و هیچ راه دیگرى نیست.
حال اگر فکر مى‏کنید که جواب خوشبختى شما در کس دیگرى است، کاملاً اشتباه مى‏کنید؛ چون هیچ کسى را در دنیا نمى‏توانید پیدا کنید که با تمام عقاید شما موافق باشد و این طبیعى است؛ پس با نظام طبیعت نجنگید؛ بلکه در کنار آن زندگى کنید و خودتان را با چیزى که هست، وفق دهید. شما مى‏توانید بار مسئولیتى را که از او توقع دارید، از دوشش بردارید و روابط را اصلاح کنید. در این صورت، با ایجاد صمیمیت، کم کم به چیزهایى که مى‏خواستید، مى‏رسید؛ به همسرتان وقت بدهید تا خواسته‏هاى شما را کشف کند و حتى اگر زحماتش براى برآورده کردن این خواسته‏ها نتیجه‏اى نداد، او را دوست بدارید و به وجودش افتخار کنید.
عادت‏هاى عجیب خود را بشناسیدبه نظر شما خنده‏دار نیست که کسى را با تمام وجود دوست داشته باشید، ولى به خاطر مسائل کوچکى، مثل ریختن خمیردندان روى سنگ دست‏شویى یا پرتاب کردن جوراب‏ها در اطراف خانه و یا نشستن ظرف‏هاى آشپزخانه، محبتتان تبدیل به خشم شود؟ آیا این‏که شما جورابى را از گوشه خانه بردارید یا خمیردندان ریخته شده یا ظرف‏هاى نشسته را بشویید، کار خیلى سختى است؟ اصلاً چرا فکر نمى‏کنید که شما هم عادت‏هاى این چنینى دارید؟ بنابراین، بهتر است که اول عادت‏هاى خودمان را کشف کنیم و اگر هم عادت بدى را در همسرمان کشف کردیم، مشکل او را مشکل خودمان بدانیم.
بخششتان با جان و دل باشدآیا تا به حال فکر کرده‏اید که چرا عذرخواهى مشکل است و هیچ مى‏دانید که عذرخواهى در زندگى زناشویى، چقدر مى‏تواند اختلافات بیهوده را از بین ببرد؟ علت این‏که بعضى‏ها از عذرخواهى فرار مى‏کنند، این است که مى‏ترسند طرف مقابلشان عکس‏العملى نشان بدهد که موجب پشیمانى‏شان شود. بعضى‏ها وقتى همسرشان از آنها عذرخواهى مى‏کند، چنان قیافه حق به جانبى مى‏گیرند که موجب دل‏شکستگى و آزردگى او مى‏گردند. وقتى همسرمان از ما عذرخواهى مى‏کند، باید خیلى مؤدبانه و از ته دل، او را ببخشیم و کارهاى ناپسندى مثل زیر لب حرف زدن، آه کشیدن یا کنایه‏زدن را کنار بگذاریم؛ حتى بحث را ادامه ندهیم و به این ترتیب، به دلخورى‏ها، تلخى‏ها و واکنش‏ها پایان دهیم تا همسرمان تأثیر مثبت عذرخواهى‏اش را لمس کند. بنابراین، اگر همسرتان از شما عذرخواهى کرد، راه را برایش هموار کنید و با قلبى باز، او را ببخشید و با این کار، بخشش را به او هم یاد دهید.
مشغله‏هایتان را از روابطتان جدا کنیدکار، همیشه هست و هیچ وقت، تمامى ندارد. اگر شما برنامه‏ریزى درستى نداشته باشید، در طول روز، براى کارهایتان وقت کم مى‏آورید؛ اما برنامه‏ریزى درست، آن است که در آن، براى خانه، خانواده و همسرتان هم وقت بگذارید. سعى کنید ساعاتى را در روز با همسرتان تنها باشید؛ با هم خلوت کنید و به خلوت همدیگر پا بگذارید. سعى کنید هیچ وقت کار و خستگى ناشى از کار را با خودتان به منزل نیاورید. وقتتان را تنگ و خودتان را خسته نشان ندهید. اگر به همسرمان بگوییم که سخت در حال تلاش هستیم؛ تنها نتیجه‏اش این است که همسرمان در آخر فهرست کارهایمان قرار مى‏گیرد و گاهى هم فراموش مى‏شود و براى بعضى‏ها حتى ممکن است ناخودآگاه از این فهرست حذف شود! 

کارهاى فراموش شده را خودتان انجام دهیدهمسر شما آدم آهنى نیست؛ بلکه مثل همه انسان‏هاى معمولى، ممکن است خسته شود و یا کارى را فراموش کند. در این صورت، نباید او را سرزنش کنید. این‏که بگوییم «چرا براى دست‏شویى حوله نگذاشتى» یا «چرا ظرف‏ها را نشستى»، ممکن است کار را به یاد او بیاورد؛ ولى آیا او همیشه یادش مى‏رود که این کارها را انجام دهد؟ مسلماً نه. بعضى‏ها اعتقاد دارند که باید نوع گفتارمان را درست کنیم؛ مثلاً مى‏توانیم چنین بگوییم: «حوله دست‏شویى کجاست» یا «قرار بود براى دست‏شویى حوله بگذارى» که البته روش خوبى است و باعث مى‏شود تا طرف مقابلمان هم عکس‏العمل خوبى نشان بدهد و در مقام دفاع از خودش بر نیاید؛ ولى یک روش بهتر هم وجود دارد و آن این‏که اگر واقعاً وقتش را داریم، خودمان این کار را انجام دهیم. چه ایرادى دارد که ما کارى را که همسرمان فراموش کرده، انجام دهیم. اشتباهات همسرتان را به دوش بگیرید؛ ولى نه با آزرده دلى؛ بلکه با اشتیاق. اگر ظرف‏هاى ظرف‏شویى، شما را آزار مى‏دهند، آنها را بشویید. شاید خیلى‏ها بگویند که با این کار، دیگر همسرمان کارهایش را انجام نمى‏دهد؛ اما برعکس، اگر شما دست از سرزنش و نکوهش بردارید، با کمال تعجب مى‏بینید که برخورد همسرتان بهتر مى‏شود و شور و علاقه بیشترى براى انجام قسمتى از کارهایى که بر دوش دارد، از خودش نشان مى‏دهد.
با برطرف نمودن این مشکلات کوچک و پیش پا افتاده، شما مى‏توانید فکرتان را صرف جنبه‏هاى مهم‏تر روابطتان کنید و به ارتباطى صمیمى فکر کنید. شما مى‏توانید همدرد همسرتان باشید و عشق، محبت و شادى را به او هدیه کنید.  

                                                                                              راحله فروغى، روان‏شناس‏