نظر امام خامنه ای در مورد موسیقی

موسیقی‌ ای‌ که انسان را به بیکارگی‌ و ابتذال و بی‌ حالی‌ و واخوردگی‌ از واقعیت های‌ زندگی‌ و امثال اینها

 بکشاند، موسیقی‌ حلال نیست؛ موسیقی‌ حرام است. موسیقی‌ چنانچه انسان را از معنویت، از خدا و از ذکر  غافل کند، حرام است. موسیقی‌ ای‌ که انسان را به گناه و شهوت رانی‌ تشویق کند، حرام است؛ از نظر اسلام این است.  

موسیقی‌ اگر این خصوصیات مضر و موجب حرمت را نداشته باشد، البته آن وقت حرام نیست.

 اینهایی‌ را که من گفتم، بعضیش در موسیقی‌ بی‌ کلام و در سازهاست؛ بعضی‌ هم حتی‌ در کلمات است. یعنی‌ ممکن است فرضاً یک موسیقی‌ ساده ی‌ بی‌ ضرری‌ را اجرا کنند، لیکن شعری‌ که در این موسیقی‌ خوانده می‌ شود، شعر گمراه کننده ای‌ باشد؛ شعر تشویق کننده به بی‌ بندوباری‌، به ولنگاری‌، به شهوترانی‌، به غفلت و این طور چیزها باشد؛ آن وقت حرام می‌ شود. بنابراین، آن چیزی‌ که شاخص حرمت و حلیت در موسیقی‌ است و نظر شریف امام هم در اواخر حیات مبارکشان - که آن نظریه را در باب موسیقی‌ دادند - به همین مطلب بود، این است. موسیقی‌ لهوی‌ داریم. ممکن است موسیقی‌ - به اصطلاح فقهی‌ اش - موسیقی‌ لهوی‌ یعنی‌ غفلت، یعنی‌ دور شدن از ذکر خدا، دور شدن از معنویت، دور شدن از واقعیت های‌ زندگی‌، « لهو » باشد.

 دور شدن از کار و تلاش و فرو غلتیدن در ابتذال و بی‌ بندوباری‌. این موسیقی‌ می‌ شود حرام. اگر این با

 کیفیت اجرا حاصل شود، اگر با کلام حاصل شود؛ فرقی‌ نمی‌ کند.

 من نمی‌ توانم به طور مطلق بگویم که موسیقی‌ اصیل ایرانی‌، موسیقی‌ حلال است؛ نه، این طور نیست. بعضی‌

 خیال می‌ کنند که مرز موسیقی‌ حلال و حرام، موسیقی‌ سنتی‌ ایرانی‌ و موسیقی‌ غیرسنتی‌ است؛ نه،

 این طوری‌ نیست. آن موسیقی‌ ای‌ که منادیان دین و شرع همیشه در دوره های‌ گذشته با آن مقابله می‌ کردند

 و می‌ گفتند حرام است، همان موسیقی‌ سنتی‌ ایرانی‌ خودمان است که به شکل حرامی‌ در دربارهای‌

 سلاطین، در نزد افراد بی‌ بندوبار، در نزد افرادی‌ که به شهوات تمایل داشتند و خوض در شهوات می‌ کردند، اجرا می‌ شده است. این همان موسیقی‌ حرام است. بنابراین، مرز موسیقی‌ حرام و حلال، عبارت از ایرانی‌ بودن، سنتی‌ بودن، قدیمی‌ بودن، کلاسیک بودن، غربی‌ بودن یا شرقی‌ بودن نیست؛ مرز آن چیزی‌ است که من عرض کردم. این ملاک را می‌ شود به دست شما بدهیم، اما این که آیا این نوار جزو کدام هاست، این را من نمی‌ توانم مشخص کنم. 

 به نظرم می‌ رسد که موسیقی‌ می‌ تواند گمراه کننده باشد، می‌ تواند انسان را به شهوات دچار کند، می‌ تواند  انسان را غرق در ابتذال و فساد و پستی‌ کند؛ می‌ تواند هم این نباشد و می‌ تواند عکس این باشد. مرز حلال و حرام این جاست. من امیدوارم که شما جوانان با این زاد تقوا بتوانید وارد میدان شوید و تولیدهایی‌ داشته باشید که به معنای‌ حقیقی‌ کلمه هم خصوصیات موسیقی‌ خوب و بلیغ را داشته باشد و به معنای‌ حقیقی‌ تأثیرگذار مثبت باشد و حقیقتا جوانان و روحها را به صفا و به معنویت و به حقیقت رهنمون کند.