تنها 2 روز تا روز غدیر خُم، برترین عید الهی باقی است.

 

شنبه؛ 27 اسفند و شانزدهم ذی‌الحجّه، سال 10هجری:

کاروان حجاج منزل به منزل پیش می‌رود تا به میعادگاه رسد. امروز «عسفان» میزبان رسول خاتم و نور چشم او علی است. همگان جایگاه و فضیلت علی را نزد خداوند رحمان و رسول رحمتش می‌دانستند؛ عدّه‌ای محبت علی در جان‌شان می‌جوشید و خدای را به سبب وجود بوتراب شکر می‌کردند؛ و دیگرانی به این همه فضیلت و برتری رِشک می‌ورزیدند. آنچنان کینه و حسد قلب‌شان را تاریک کرد که کلام خدا را هم درنیافتند که فرمود:

ای مردم! وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمِیعًا[1]؛ به علی حبل متین الهی چنگ زنید.[2]  علی، دژ محکم من است که هر که بدو پناه آورد، از عقوبت من در امان خواهد بود[3]؛ و هر که او را دوست بدارد، بهشت اعلا را نصیب خود ساخته است. [4]

 

[1]  - قرآن کریم، سوره آل عمران، آیه 103.

[2]  - رسول اکرم به عنوان مبیّن حقیقی قرآن، در تبیین «وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمِیعًا وَلاَ تَفَرَّقُواْ» فرموده‌اند مراد از حبل خدا، علی بن ابیطالب است: بحارالانوار، ج 36، ص 18.

[3]  - "ولایة على بن ابى طالب حصنى، فمن دخل حصنى امن من عذابى" یعنی: ولایت على بن ابى طالب دژ محکم من است، هر که بدان در آید از عذاب من ایمن باشد: بحار الانوار، ج 39، 246.

[4]  - به عزت خویش سوگند خورده‏ام که به آتش نبرم کسى را که او را دوست داشته و تسلیم او و اوصیاى پس از او باشد: بحارالانوار، ج 27، 113.                                      نهاد دانشکده هوا فضا

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد